ترس

رفتيم پيتزا فروشي در زنجان . فسقل بچه را برده ام اتاق بازي  انجا . موقع بيرون رفتن خانمي كه مسئول اتاق بازي بود يك بادكنك براي فسقل بچه آورد و با تلمبه شروع به باد كردنش نمود . باد كردن همانا و گريه و زاري فسقل بچه همانا ! فسقل بچه به دلايل نامعلومي از بادكنك مي ترسد . فكر مي كنم اين ترسي كه يهويي در دل فسقل بچه رفته به خاطر تركيدن يهويي بادكنك  پيش فسقل بچه بوده . خلاصه آمده ايم بيرون ، با فسقل بچه صحبت مي كنيم : 

- مامان ! خايي . ( مامان ! خاله !)

- خاله چي مامان ؟ خاله چي داد به شما ؟ 

- باد ( بادكنك ) 

-شما چي كار كردي ؟ 

- گِيه( گريه ) / تَسيده ( ترسيدم )